Description
Το πιο συναρπαστικό με τα νιάτα του σήμερα, είναι ότι προσπαθούν με τρόπο πολύ καθαρό, γνήσιο, τίμιο και άμεσο να φτάσουν στις πιο ανθρώπινες αξίες, ζώντας συγχρόνως με όλη τους τη δύναμη το παρόν. Υπάρχουν τόσα πολλά ζωντανά και μαχητικά στοιχεία στα νιάτα! Συχνά, όμως, υπάρχει και μηδενισμός, και κυνισμός, και απαισιοδοξία, και φόβος για το μέλλον...
Στην πραγματικότητα, όμως, ο νέος είναι τόσο προνομιούχος, επειδή απλούστατα είναι νέος. Επειδή έχει τη ζωντάνια, τον ενθουσιασμό, τη μαχητικότητα των νιάτων, κι όλ’ αυτά είναι δώρα της Φύσης για να δημιουργήσει. Ποιο είναι το κλειδί για να ζήσει ευτυχισμένος ο νέος; Η εικόνα που έχει για τον εαυτό του μεγάλη ή μικρή. Η ιδέα που έχει για την αξία του μεγάλη ή μικρή.
Αυτό που σε κάνει να πετυχαίνεις είναι η αίσθηση ότι αξίζεις, ότι έχεις δικαιώματα, ότι είσαι τόσο αξιόλογος όσο και ο διπλανός σου, ότι ήρθες στον κόσμο για να πραγματοποιήσεις αυτά που θέλεις. Πολλοί είναι οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σου. Δεν έχεις παρά να προχωρήσεις προς τα κει. Πολλές είναι οι ήττες που σε περιμένουν. Πρέπει να οδηγήσεις τον εαυτό σου να τις ξεπεράσει και να σηκωθεί πάνω απ’ αυτές, κινώντας για νέες επιτυχίες και ικανοποιήσεις. Ανεξάρτητα από ηλικία, και ο νέος και ο ενήλικος και ο ηλικιωμένος, πρέπει να ξεπεράσει τις δύσκολες περιόδους του και να παλέψει για να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή του. Το να ζει κανείς παρέα με το Μικρό Εγώ του είναι μισή ζωή. Για να έχεις μια ζωή με πληρότητα, πρέπει να κάνεις συντροφιά με το Μεγάλο σου Εγώ.
Για να πετύχουμε, χρειάζεται να το θέλουμε. Πρέπει να αποφασίσουμε ότι θα κάνουμε προσπάθεια να πλουτίσουμε τις εμπειρίες μας, να τις ομορφύνουμε, να δώσουμε νόημα και χαρά στη ζωή μας.
Ο όρος «χάσμα των γενεών», συνήθως, μας παραπλανά. Αυτό που υπάρχει στ’ αλήθεια, δεν είναι ένας τόσο τεράστιος γκρεμός ανάμεσα στην καινούρια γενιά και στην προηγούμενη, όσο μια έλλειψη ανθρωπισμού, κατανόησης και σεβασμού σ’ όλες τις γενιές. Δεν είναι τόσο χρονολογικό το πρόβλημα, όσο πρόβλημα του ποιοι είναι οι στόχοι μας και ποιες οι επιλογές μας σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Το «χάσμα των γενεών» δεν υπάρχει από τη στιγμή που συναγωνιζόμαστε με τον εαυτό μας κι όχι με τα παιδιά μας. Το μίσος για το συνάνθρωπο σβήνει όταν προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις δικές μας αδυναμίες και δεν είμαστε προσηλωμένοι σ’ εκείνου τα σφάλματα. Ο ανταγωνισμός με το σύντροφό μας τελειώνει όταν συνειδητοποιούμε ότι παλεύουμε για να φτιάξουμε μαζί μια καλύτερη σχέση, κι όχι χώρια, ο ένας ενάντια στον άλλον.
Αυτός είναι ο δρόμος για δράση: ξεκάθαρες σκέψεις, θετικές αισθήσεις, εποικοδομητικές εικόνες και επιλογή στόχων που αρέσουν σε σένα και δεν τους επιβάλλουν άλλοι. Οι νέοι βρίσκονται, πολύ συχνά, στο δρόμο του αγώνα για αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό. Όμως, δεν αρκεί μονάχα η προσοχή στις γενικές ανθρώπινες αξίες. Χρειάζεται να επικεντρώνεσαι στις δικές σου συναισθηματικές ανάγκες σαν άτομο και ν’ ασχολείσαι με την προσπάθεια να ωριμάσεις σαν ανθρώπινη ύπαρξη. Κάθε χρόνο. Κάθε μήνα. Κάθε βδομάδα. Κάθε μέρα.
Υπάρχουν, σίγουρα, ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή. Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα, οι νέοι σήμερα είναι κατά του πολέμου, θέλουν να κερδίσουν τον κόσμο με την αγάπη τους, ψάχνουν για καινούριες και αυθεντικότερες αξίες ζωής. Και, στο βαθμό που οι νέοι σήμερα θέτουν την ενεργητικότητά τους μέσα σ’ αυτό το δημιουργικό πλαίσιο, είναι αληθινά ωραίοι. Ποια είναι, όμως, η μεγαλύτερη μάχη που έχει να δώσει ο νέος; Να απαλλαγεί από κάθε εσωτερική πίεση και φόβο που τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει τους σκοπούς του. Να μπορέσει να διώξει απ’ το νου του τη σκουριά και την προκατάληψη και ν’ αντικρίσει καθαρά την πραγματικότητα.
Για να το πετύχει, είναι ανάγκη να εξασκείται κάθε μέρα στη βελτίωση των καλών στοιχείων του χαρακτήρα του και στην καλλιέργεια κάθε θετικού εφόδιου, που δεν έχει ακόμα ριζώσει βαθιά στον ψυχικό του κόσμο. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ότι μονάχος του δεν μπορεί να επιβιώσει στον κόσμο, αλλά μονάχα σε συνάρτηση με τους άλλους μπορεί να δημιουργήσει. Κι ακόμα, είναι απαραίτητο να πιστέψει ότι είναι πραγματικά στο χέρι του να πετύχει την ολοκλήρωσή του, ψυχική, πνευματική, επαγγελματική, και ταυτόχρονα να καλυτερεύει και να ομορφαίνει τις σχέσεις του με το περιβάλλον, είτε αυτό λέγεται Φύση, είτε άνθρωποι.